Συνέντευξη στην εφημερίδα "Ηχώ" της Δράμας

Συνέντευξη στην εφημερίδα "Ηχώ" της Δράμας

- Κύριε Γκαρέλα, επαγγελματικά είστε ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας και σε προσωπικό επίπεδο έχετε μια σειρά από ενδιαφέροντα (αθλητισμός, φυτοφαγία, ξένες γλώσσες) τα οποία δημιουργούν εύλογα την απορία γιατί ασχοληθήκατε με τα κοινά αυτή την περίοδο, κατά την οποία η πλειοψηφία των πολιτών φαίνεται να μην ενδιαφέρεται για την πολιτική;

Πρώτα σας ευχαριστώ για τις ευνοϊκές σας για μένα παρατηρήσεις σε σχέση με τις επαγγελματικές και άλλες ενασχολήσεις μου. Σε σχέση τώρα με το ερώτημά σας, προφανέστατος λόγος που ασχολούμαι με τα κοινά είναι ότι πολλές καταστάσεις και δεδομένα που επικρατούν σε σχέση με αυτά δε μου αρέσουν. Τα βρίσκω έως και απαράδεκτα. Και βάζω υποψηφιότητα για να συμβάλλω στην αλλαγή των απαράδεκτων αυτών καταστάσεων. Είμαι «νεόφυτος», καινούργιος στην «πολιτική», (φοβόμαστε και να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη λέξη!) αλλά αυτό δεν είναι μείον μου. Αντίθετα είναι προσόν μου. Ξεκινάω από άλλη αφετηρία. Έχω άλλες σκέψεις, άλλους σκοπούς, άλλο «σύστημα». Αυτές τις ιδέες μου θα προσπαθήσω να επιβάλω. Τουλάχιστον ο ίδιος μου θα τις εφαρμόσω. Τα κοινά, όπως σωστά τα είπατε, αντί να χρησιμοποιήσετε τη λέξη «πολιτική», δεν είναι κάτι έξω από εμάς, αντίθετα είναι κάτι που μας αφορά άμεσα όλους. Είναι κομμάτι από τι ζωή μας, μεγάλο και σημαντικό. Άρα όλοι πρέπει να ασχολούμαστε. Να ενημερωνόμαστε, να συμμετέχουμε, να κρίνουμε, να προτείνουμε. Είτε ενεργά οι ίδιοι μας, ως «πολιτικοί» (με την καλή έννοια! –υπάρχει και αυτή!), είτε ως ενεργοί πολίτες, επιλέγοντας (δηλαδή ψηφίζοντας) τους κατάλληλους εκπροσώπους /αντιπροσώπους μας και συζητώντας μαζί τους. Απαιτώντας πράγματα πέρα και πάνω από το προσωπικό μας βόλεμα και ρουσφέτι. Απαιτώντας από αυτούς ήθος και αποτελεσματικότητα. Ικανότητες, εργατικότητα, καινοτόμες ιδέες και πυγμή για να τις εφαρμόσουν ή, αν χρειαστεί, να τις επιβάλλουν. Αν οι πολίτες σκεφτούν και πράξουν έτσι, αν επιλέξουν τους άριστους, όχι τους αρεστούς, τους ανεξάρτητους όχι τα (κομματικά ή άλλα) υποχείρια, πολλά πράγματα αυτομάτως θα βελτιωθούν στη χώρα μας. Αυτό θα σημάνει και μια επαναστατική αλλαγή νοοτροπίας. Το πέρασμα από την ανελεύθερη οθωμανική εποχή της επιλογής πολιτικού-«προστάτη» και έτσι τελικά αφέντη των πολιτών, εποχή και επιλογή από όπου ακόμα δυστυχώς πολλοί δεν έχουν ξεφύγει, στη δημοκρατική εποχή της επιλογής εντεταλμένου. Του διαχειριστή-διακόνου των κοινών και έτσι των πολιτών.

- Το νομοσχέδιο «Καλλικράτης» δημιουργεί μια μικρή κυβέρνηση σε κάθε περιφέρεια της χώρας και δίνει αυξημένες αρμοδιότητες στο νέο αιρετό, για πρώτη φορά, περιφερειάρχη. Πιστεύετε ότι ο συνδυασμός σας «Περιφερειακή Αναγέννηση» με υποψήφιο περιφερειάρχη τον κ. Παυλίδη μπορεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της διοικητικής μεταρρύθμισης και να δώσει αναπτυξιακές προοπτικές στους πέντε νομούς της περιφέρειας μας;

Πιστεύω ότι ο κ. Παυλίδης είναι ένας πολύ ικανός και τίμιος άνθρωπος. Πάνω απ’ όλα όμως πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να αλλάξει ο τρόπος λειτουργίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και γενικά ο τρόπος εφαρμογής της πολιτικής στη χώρα μας. Ο «Καλλικράτης» δίνει το πλαίσιο για αυτές τις αναγκαίες αλλαγές και προσαρμογές. Το πόσο θα αξιοποιήσουμε όμως αυτές τις δυνατότητες εξαρτάται κυρίως από τα άτομα που θα πλαισιώσουν το Περιφερειακό Συμβούλιο, από τους Συμβούλους. Ο ρόλος που θα επωμιστούν είναι βαρύς. Ας επιλέξουμε αυτούς που γνωρίζουν και μπορούν να ανταπεξέλθουν. Αν επιλέξουμε πειθήνια και άβουλα εκτελεστικά ή διακοσμητικά όντα, που δε θα εξασκήσουν τα δικαιώματα και τις ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ που τους επιβάλει ο νόμος, αν η πολιτική συνεχίσει όπως ήταν και όπως την ξέρουμε, τότε δε θα φταίει κανείς άλλος παρά εμείς και οι επιλογές μας. Κατά τα άλλα ο Περιφερειάρχης ΔΕΝ είναι μικρός πρωθυπουργός, αφού δεν είναι αρχηγός κράτους και δεν έχει νομοθετική εξουσία. Έχει όμως εκτελεστική και διαχειριστική τέτοια μεγάλη. Που όμως ελέγχεται από το Περιφερειακό Συμβούλιο! Δεν κάνει ότι θέλει. Φτάνει βέβαια και οι Σύμβουλοι να γνωρίζουν ότι έχουν, ως σώμα, αυτή την εξουσία. Αν και αυτοί, όπως συνέβαινε παλία, θα είναι ενεργούμενα και μαριονέτες (ή πιο παραστατικά: «καραγκιόζηδες»), αν θα είναι κομματικοί εγκάθετοι και τηλεκατευθυνόμενοι, τότε τίποτα καλό ή έστω σπουδαίο δε θα πρέπει να περιμένουμε και από τον Καλλικράτη. Ο Καλλικράτης έχει τα εχέγγυα να επιφέρει δραστικές αλλαγές και προσαρμογές στην πολιτική κουλτούρα της χώρας μας. Στη θεωρία, μας ενώνει, μας δίνει λόγο, έλεγχο, προοπτική. Ας μην τον καταστρέψουμε και αυτόν πριν ακόμα τον δούμε, πριν τον γνωρίσουμε! Ας επιλέξουμε τα άτομα που θα κάνουν το όραμα πραγματικότητα.

- Ο νομός Δράμας είναι ουραγός σε επίπεδο Περιφέρειας σε μια σειρά από σημαντικούς τομείς, ιδιαίτερα στις υποδομές, στις νέες επενδύσεις και την ύπαρξη σχολών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Μπορεί να ανατραπεί αυτή η αρνητική πραγματικότητα και με ποιες πολιτικές μέσα από τη νέα δομή και τις δυνατότητες της Περιφέρειας ;

Η νέα δομή της Περιφέρειας ακριβώς αποσκοπεί, μεταξύ άλλων, στην απάλειψη κάθε ενδοπεριφερειακής ανισότητας. Τα έργα αναγκαστικά επιμερίζονται με δικαιοσύνη στις επιμέρους περιοχές της κάθε περιφερειακής ενότητας, επιδιώκοντας επιπλέον τις συνέργειες, τα συνδυαστικά/πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα! Ο Περιφερειάρχης, οι κατά τόπους Αντιπεριφερειάρχες και οι Σύμβουλοι επιλαμβάνονται για αυτά. Αν δεν τα καταφέρουν και δεν επιδιώξουν την ισότητα, τη δικαιοσύνη και τη συνέργεια, θα είναι ανάξιοι για αυτές τις θέσεις υπηρεσίας, ή πέστε «αξιώματα», αν προτιμάτε. Όσο βέβαια περισσότερο ικανοί και γνώστες των προβλημάτων και των λύσεων είναι όλοι αυτοί, όσο πιο συνεκτικό και ολοκληρωμένο είναι το όραμά τους για την Περιφέρεια συνολικά και κάθε περιοχή της ειδικά, όσο περισσότερο «συνάδουν», ταιριάζουν οι προσωπικές τους ιδέες και αντιλήψεις, η πολιτική τους κουλτούρα, με το γράμμα και κυρίως το πνεύμα του Νόμου, του Καλλικράτη, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχουν να πετύχουν στο έργο τους. Είναι ευθύνη των Πολιτών να επιλέξουν τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις.

- Ως άνθρωπος δεν έχετε κομματική ένταξη, αλλά πολιτεύεστε με ένα συνδυασμό που υποστηρίζεται από τη Ν.Δ. Πιστέυετε ότι οι περιφερειακές εκλογές έχουν το χαρακτήρα δημοψηφίσματος για την αποδοχή της κυβερνητικής πολιτικής;

Καμία σχέση! Οι πολίτες πρέπει να ψηφίσουν Αυτοδιοίκηση!!! Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού. Αν υπήρχαν βέβαια και περισσότεροι ανεξάρτητοι συνδυασμοί, με πιθανότητες εκλογής, τότε θα ήταν καλύτερα. Εφόσον όμως η κοινωνία των πολιτών δε λειτουργεί, θα πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα από τις υπάρχουσες δυνατότητες εκλογής (ή «εμπλοκής»), τους καλύτερους. Επειδή πολλοί πολίτες, γνωστοί μου από παλιά ή και άλλοι που τους γνώρισα εντελώς πρόσφατα κατά την προσωπική προεκλογική μου εκστρατεία (που τη διεξάγω εντελώς μόνος, χωρίς κανένα βοηθό ή παρατρεχάμενο), δε θα ψήφιζαν, όπως έλεγαν, καθόλου, ή παρότι «ανήκουν» σε άλλους πολιτικούς χώρους, μου υποσχέθηκαν προσωπικά ότι θα με ψηφίσουν (και μερικοί μάλιστα ότι θα με ψηφίζουν μια ζωή αν κάνω αυτά που λέω!), θα το έβρισκα αστείο κάποιο κόμμα να πανηγύριζε για αυτές τις προσωπικές μου ψήφους. Αλλά δε θα με πείραζε τελικά και τόσο: αντίθετα χαίρομαι να βλέπω ανθρώπους χαρούμενους! Το αποτέλεσμα με ενδιαφέρει. Κατά τα άλλα, είναι επιτακτική ανάγκη κάποτε η Τοπική Αυτοδιοίκηση να γίνει πραγματικά τοπικά αυτοδιοίκητη και όχι… εκ του μακρόθεν εταιροδιοικούμενη!

- Η υποψηφιότητα σας για μια θέση περιφερειακού συμβούλου σας έφερε σε επαφή με πολλούς ανθρώπους, οι οποίοι νωρίτερα δεν σας γνώριζαν και πολύ περισσότερο δεν ήξεραν τις απόψεις σας για την πολιτική και την κοινωνία. Τι μήνυμα θέλετε να τους στείλετε εν όψει της εκλογικής αναμέτρησης της ερχόμενης Κυριακής;

Ότι μαζί μπορούμε καλύτερα. Ότι πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Ότι πρέπει να αλλάξουμε μυαλά και νοοτροπίες. Να εκσυγχρονιστούμε. Να γίνουμε Ευρωπαίοι και στη συμπεριφορά, όχι μόνο στα λόγια. Να σεβόμαστε τους άλλους, αλλά και τους νόμους. Να μας ενδιαφέρει το κοινό καλό. Μας αφορά και προσωπικά! Να μην ιδιωτεύουμε. Να γνωρίζουμε και να εξασκούμε τα δικαιώματά μας. Αλλά και να αναλαμβάνουμε και να εκπληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας. Να μην τις αποφεύγουμε, να μην τις φορτώνουμε σε άλλους, τους συμπολίτες μας. Και να ξεφύγουμε από το αυτιστικό εγώ για να περάσουμε στο αλτρουιστικό εμείς. Όχι όμως απλά για λόγους αλτρουισμού. Είναι άμεσο και επιτακτικό προσωπικό μας συμφέρον!