Συνέντευξη Γκαρέλα Κώστα στη Γραμματική Χεριστανίδου

Συνέντευξη Γκαρέλα Κώστα στη Γραμματική Χεριστανίδου

Εφημερίδα «Αλήθεια» της Δράμας

Με τις εκλογές του Νοέμβρη κλείνει ο κύκλος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Τι ακριβώς σηματοδοτεί η μετάβαση από τη Νομαρχιακή στην Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση;

Σηματοδοτεί μια κοσμογονική αλλαγή όχι μόνο για τη λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά τη μετάβαση στην, αναγκαστική σχεδόν, εφαρμογή μιας νέας νοοτροπίας για την εξάσκησή της και γενικά για την αντιμετώπιση των δημοτικών και περιφερειακών ζητημάτων και προβλημάτων. Αυτή η «αναγκαστική» νέα νοοτροπία έχει ένα όνομα: Περιφερειακή Συνείδηση. Φεύγουμε από το στενό (τα άτομά μας ή οι μικρές ομάδες όπου ανήκουμε) ή διευρυμένο (ο δήμος μας, ο νομός μας, όπου κυρίως ζούμε και όπου –κυριότατα!- ψηφιζόμαστε) ΕΓΩ μας και περνάμε στο ΕΜΕΙΣ. Αυτό με τον Καλλικράτη γίνεται σχεδόν αυτονόητα και αναγκαστικά.

Παρόλα αυτά, επειδή στη χώρα μας το αυτονόητο είναι συχνά… ακατανόητο, πρέπει και οι πολίτες να γνωρίσουν, να μάθουν τη σημασία αυτής της αλλαγής και την μετάβασης. Αλλά κυρίως πρέπει να την εμπεδώσουν αυτοί που θα κληθούν να την εφαρμόσουν και να την υπηρετήσουν στην πράξη, δηλαδή όσοι θα εκλεγούν στα νέα Αυτοδιοικητικά όργανα, σε όποια βαθμίδα κι αν κληθούν να υπηρετήσουν: από «απλοί» σύμβουλοι, ως και Περιφερειάρχες. Δυστυχώς επικρατεί μεγάλη άγνοια όχι μόνο στους πολίτες, αλλά και σε πάρα πολλούς από τους υποψηφίους αιρετούς. Δε γνωρίζω πως όλοι αυτοί θα υπηρετήσουν ένα θεσμό που δεν κατανοούν και –ακόμα- δεν πιστεύουν. Και μπορεί οι προβλέψεις του Καλλικράτη να είναι τέτοιες ώστε «αναγκαστικά» να επιβάλλουν την εφαρμογή και τη χρήση της Περιφερειακής Συνείδησης, δηλαδή του ενδιαφέροντος και την φροντίδας για κάθε πολίτη και κάθε σπιθαμή του εδάφους της (κάθε) περιφέρειας, αλλά πολύ καλύτερα θα ήταν να βρεθούν έστω κάποιοι στα Συμβούλια και τα άλλα όργανα που θα έχουν ενεργή γνώση του τι εστί Καλλικράτης, ποιες είναι οι προϋποθέσεις και τα προαπαιτούμενα ώστε αυτός να λειτουργήσει με τον καλύτερο τρόπο και να αποδώσει τα μέγιστα. Ένας από τους γνώστες και όχι μόνο, τους «ιδεολόγους» του Καλλικράτη, τους φανατικούς υποστηρικτές του, είμαι –νομίζω- και εγώ. Παρακαλώ πολύ τους συμπολίτες μου να σκεφτούν σοβαρά το ενδεχόμενο να με τιμήσουν με την ψήφο τους. Ως υποψήφιος έχω σκοπό να κάνω πραγματικά πολλά για αυτούς, αν εκλεγώ.

Αρκετοί (βλέπε κυβέρνηση) επιμένουν πως ο Καλλικράτης είναι επανάσταση.
Εσείς τι πιστεύετε αξίζει αυτός ο χαρακτηρισμός;

Συγνώμη, όχι μόνο η κυβέρνηση αλλά και από πολλούς άλλους χώρους, και της (λεγόμενης) μείζονος αντιπολίτευσης, υποστηρίζεται αυτό που είπατε, και που και εγώ, όπως φαίνεται και από τα αμέσως παραπάνω που σας είπα, το πιστεύω απόλυτα. Το έχω πει εξάλλου και το έχω γράψει σε κάθε ευκαιρία που είχα. Ο Καλλικράτης μας «εξαναγκάζει» στη συνεργασία, στη συζήτηση, στη σοβαρότητα. Όλοι δε θα γίνουμε ποτέ φυσικά το ίδιο. Πάντα οι διαφορετικές απόψεις θα υπάρχουν. Ο Καλλικράτης τις κάνει να συν-υπάρχουν, τις συνδυάζει!!! Από αυτό το συνδυασμό, από αυτή τη συνεννόηση πολλά καλά μπορούν να προκύψουν. Κάποτε πρέπει σ’ αυτή τη χώρα να μάθουμε να συζητάμε και να συνεννοούμαστε. Μόνο έτσι θα προχωρήσουμε. Πρέπει να σταματήσουμε να ακυρώνουμε τους άλλους, όποιοι κι αν είναι αυτοί, ακυρώνοντας παράλληλα και κάθε έννοια λογικής. Γιατί τότε βρίσκει έδαφος όχι μόνο η δημαγωγία, αλλά και η μισαλλοδοξία. Αν αντίθετα υπάρξει μια γενική, ως και εθνική συνεννόηση, μια απόφαση για συνεργασία, για κοινή αντιμετώπιση των μυρίων προβλημάτων κάθε μορφής που αντιμετωπίζει η χώρα μας, με σεμνότητα αλλά και με αποφασιστικότητα για την αντιμετώπιση και λύση τους, τότε όλα θα πάνε πραγματικά καλύτερα. Ο Καλλικράτης μας οδηγεί σ’ αυτή τη στάση και σε αυτή την πολιτική κουλτούρα. Δυστυχώς μέχρι κάποιοι να το καταλάβουν αυτό θα χαθεί σίγουρα κάποιος χρόνος. Για αυτό ας προσέξουν οι πολίτες και ας βάλλουν μπροστά εκείνους που με δύναμη, ακλόνητη πίστη και –κυρίως- ατράνταχτα επιχειρήματα θα τραβήξουν μπροστά το άρμα της αλλαγής: δηλαδή της προσαρμογής στα νέα δεδομένα και ανάγκες. Ήδη αρκετό χρόνο και ατελείωτες ευκαιρίες χάσαμε σα χώρα. Ας φύγουμε, ας τρέξουμε μπροστά. Ας μην ξεχνάμε ότι όταν εμείς ακινητούμε και ομφαλοσκοπούμε, κάποιοι άλλοι σε διπλανές (ή και μακρύτερα βρισκόμενες) χώρες χτίζουν το μέλλον τους και δυναμώνουν –σε βάρος μας.

Η κοινωνία σήμερα προσδοκά πολύ περισσότερα από μία μεταρρύθμιση.
Εσείς τι πιστεύετε πως μπορείτε να της δώσετε μέσα από την εκλογή σας;

Ότι σας είπα και παραπάνω: πίστη και ακλόνητη υποστήριξη για τις αναγκαίες αλλαγές. Όλοι μπορούμε και πρέπει να αλλάξουμε. Όλοι έχουμε θέση και λόγο στη νέα εποχή όπου επιτέλους πρέπει να περάσουμε. Απλά κάποιοι θα μπούνε και θα προσπαθήσουν να τραβήξουν και τους άλλους μπροστά. Πιστεύω απόλυτα στη δύναμη του λόγου και των επιχειρημάτων. Δεν πιστεύω ότι «ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη». Δεν θέλω να σκεφτώ και να πιστέψω βέβαια ότι είμαι ο μόνος «κούκος»! Αλλά σκοπεύω να είμαι από τους πιο δυναμικούς. Εκατό άτομα να λεν κάτι λάθος δε μπορούν να υπερισχύσουν σε έναν μονάχα αν αυτός έχει δίκιο. Και τη δύναμη, με το λόγο, να το αποδείξει. Και αυτός ο ένας, αν δεν υπάρξει άλλος, σκοπεύω να είμαι εγώ.

Ποιο είναι το διακύβευμα στις εκλογές του Νοεμβρίου; Θα ψηφίσουμε για να βάψουμε μπλε – πράσινο ή ροζ το χάρτη της Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης, για το Μνημόνιο, η για κάτι άλλο;

Αν μπορούσαμε να ψηφίσουμε μόνο για την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, που είναι και το αντικείμενο αυτών των εκλογών, δεν θα ήταν απλά καλύτερο; Γιατί να ψηφίσουμε για κάτι άλλο; Και πώς να το κάνουμε αυτό, όταν όλα τα κόμματα μας έχουν απογοητεύσει ή και αγανακτήσει; Δυστυχώς πολύς λόγος γίνεται για το δήθεν «πολιτικό μήνυμα» αυτών των εκλογών. Αλλά δεν μπορούμε και δεν πρέπει να ψηφίζουμε για κυβέρνηση, ή για να της στείλουμε «μήνυμα», όταν κανονικά πρέπει να ψηφίζουμε μόνο για δήμους και περιφέρεια. Αυτά τα επίπεδα αυτο-διοίκησης έχουν ήδη αρκετά θέματα και προβλήματα από μόνα τους, δε θα πρέπει να τα επιβαρύνουμε και με άλλα, κυριολεκτικά «εκτός θέματος». Ας αποδώσουμε επιτέλους «τα τουΚαίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ». Όπου Καίσαρας και Θεός διάβαζε κυβέρνηση και αυτοδιοίκηση αντίστοιχα ή και αντίστροφα, όπως σας αρέσει. Πρέπει κάποτε να σταματήσουμε να μπερδευόμαστε και να επικεντρωνόμαστε κάθε φορά εκεί που πρέπει. Και η Τοπική Αυτοδιοίκηση να ξεφύγει από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό των κομμάτων. Που έμμεσα ελέγχουν έτσι ακόμα περισσότερο τις τοπικές κοινωνίες. Και που τελικά κάνουν έτσι ώστε να έχουμε… «τοπική εταιροδιοίκηση»! Ανάξια για κοινωνίες σύγχρονες, υποτίθεται ελεύθερων πολιτών.

Δηλώσεις προέδρων Εργατικών Κέντρων Μακεδονίας – Θράκης εστιάζονται στην αυξημένη ανεργία που φέρνει στους νομούς τους, η μετεγκατάσταση τοπικών επιχειρήσεων στη Βουλγαρία ,ενώ υπολογίζουν την ανεργία στην περιοχή να κυμαίνεται από 20% έως και 30%. Πως μπορεί υπό τις παρούσες συνθήκες να βρεθούν προτάσεις η εφαρμογή των οποίων να αντιστρέψει το κλίμα;

Μόνο με τη γενική συστράτευση όλων των επιπέδων διοίκησης και όλων των πολιτών μπορεί να γίνει το –πλέον- θαύμα και να ξεφύγουμε από την κινούμενη άμμο της οικονομικής ύφεσης που πάει να μας πνίξει. Ξέρετε, η οικονομία, και η ανάπτυξη, είναι κυρίως θέματα περιρρέουσας ατμόσφαιρας, (σταθερού) οικονομικού κλίματος και περιβάλλοντος. Όλα αυτά στη χώρα μας δέχτηκαν κατά καιρούς καίρια πλήγματα. Η έννοια και μόνο της επιχειρηματικότητας, της προσπάθειας δηλαδή για οικονομική εξέλιξη, προσφορά (γιατί μόνο πρώτα προσφέροντας παίρνεις μετά και το «αντάλλαγμα»!) και παράλληλα για αυτοολοκλήρωση και εξέλιξη σε επίπεδο προσωπικότητας (γιατί η οικονομική εξέλιξη έχει και αυτή τη –δυστυχώς- άγνωστη στους πολλούς συνιστώσα) είναι κάτι που όχι μόνο δεν υποβοηθάται, που δεν αναγνωρίζεται και επιβραβεύεται, αλλά και διαβάλλεται σε μια χώρα όπου όλοι σχεδόν θέλουν να μπουν στον παράδεισο του δημοσίου. Από όπου θα «αποκομίζουν τα προς το ζην χωρίς να σκάπτωσι», όπως χαρακτηριστικά το διατύπωσε ένας μεγάλος κριτικός και ανατόμος των κοινωνικών και κυρίως διανοητικών «νεοπλασιών» της χώρας μας, ο Εμμανουήλ Ροΐδης. Πριν ήδη από 150 χρόνια.

Αλλά αυτό το θαύμα που λέγαμε, το οικονομικό, είναι δυνατόν να γίνει! Και πρέπει να γίνει, αλλιώς θα καταρρεύσουμε ως χώρα και τελικά ως πολίτες. Κανείς δε θα γλιτώσει. Χρειάζεται όμως όπως είπα προηγουμένως συστράτευση και συναντίληψη. Πρέπει πρώτα να καταλάβουμε που βρισκόμαστε, που κινδυνεύουμε –ακόμα χειροτέρα- να πέσουμε, και μετά να προσπαθήσουμε όλοι μαζί να ομονοήσουμε, να συνεργαστούμε και να βγούμε από το στόμα του λύκου, το λάκκο με τα λιοντάρια.

Μπορεί να εφαρμοσθεί στην πράξη η περιφερειακή συνείδηση;
Μπορεί να ξεπεραστούν τοπικισμοί και να εφαρμοσθεί ένας αναπτυξιακός σχεδιασμός, που να δώσει κάτι διαφορετικό από το αναμενόμενο για τους πολίτες;

Όπως είπα και πριν, ο Καλλικράτης από μόνος του αναγκάζει τους λειτουργούς του να σκεφτούν και να δράσουν «περιφερειακά». Αλλά, δυστυχώς, επειδή η κακώς νοούμενη «εφευρετικότητα» του Νεοέλληνα είναι τέτοια που δε μπορεί να μας κάνει να αποκλείουμε δυσάρεστες εκπλήξεις ακόμα και σε αυτό το επίπεδο, ας ανοίξουμε τα μάτια μας κι ας επιλέξουμε ως απεσταλμένους και εντολοδόχους μας τα άτομα εκείνα που έχουν τη γνώση και τα εχέγγυα να κάνουν αυτό το θεσμό να λειτουργήσει κατά τον καλύτερο τρόπο και να αποδώσει τα μέγιστα. Είναι γνωστό ότι ένα νόμο, κυρίως, χρειαζόμαστε στην Ελλάδα: που να λέει ότι οι νόμοι πρέπει και να εφαρμόζονται!!! Αν και ο Καλλικράτης δεν εφαρμοστεί, στο γράμμα του αλλά και –κυρίως!- στο πνεύμα του, αυτό θα είναι ίσως το τελειωτικό χτύπημα για τη χώρα μας, η χαριστική βολή.

Αν αντίθετα, όπως θέλω να ευελπιστώ ότι και με τη δική μου συμβολή θα γίνει, όχι μόνο σε επίπεδα δήμων και –ειδικά- περιφέρειας εφαρμόσουμε επιτέλους αυτό το πνεύμα του Καλλικράτη, την περιφερειακή συνείδηση (και γενικά απλά τη «συνείδηση»!), τότε θα δείτε ότι θα κάνουμε απίστευτα πράγματα, που θα μοιάζουν «θαύματα». Αλλά για μένα δε θα είναι: αντίθετα πιστεύω ότι αυτός ο τόπος, και ειδικά αυτοί οι άνθρωποι, της περιφέρειάς μας, όπως και όλης της χώρας μας, έχουν τεράστιες δυνατότητες. Ας τις αξιοποιήσουμε, ας μην τις καταπιέζουμε, ας μην τις αφήνουμε να κοιμούνται!

Χρόνια ακούμε για τη βέλτιστη αξιοποίηση φυσικών πόρων και την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής , προστατευμένες περιοχές, τουριστικές υποδομές, άριστη λειτουργία υπηρεσιών. Πιστεύετε πως σαν παράταξη θα κινηθείτε ώστε να μην γίνουν λάθος εκτιμήσεις; Σε τι θα στηριχθείτε προκειμένου να το πετύχετε;

Έχετε απόλυτο δίκαιο ότι για χρόνια ακούμε τα ίδια λόγια και λίγο πολύ βαρεθήκαμε.

Η διαφορά με εμάς, και κυρίως με τον Καλλικράτη, είναι ότι αναγκαστικά, αν δεν υπάρξουν μεγάλα εμπόδια από τους αδιόρθωτους και τα αγύριστα κεφάλια, που σίγουρα θα υπάρξουν και κάποιος θα πρέπει να τους βάλει όλους αυτούς στη θέση τους (και να τους βοηθήσει να καταλάβουν, να αφυπνιστούν και να προσαρμοστούν), θα είναι ότι κάθε νομός δε θα είναι πια μια ξεχωριστή και ανταγωνιστική προς τις άλλες οντότητα, αλλά μέλλος μιας ευρύτερης οικογένειας περιοχών και πολιτών, όπου όλοι μαζί θα επιδιώκουν την κοινή ανάπτυξη. Αυτή θα είναι η μέγιστη με την εφαρμογή την κατάλληλων πολιτικών για την επίτευξη της συνδυασμένης, πολλαπλασιαστικής ανάπτυξης. Δηλαδή του οικονομικού συντονισμού, των συνεργειών (δηλ. των πολλαπλασιαστικών αποτελεσμάτων). Αλλά ο Καλλικράτης μπορεί και πρέπει να γίνει γενικότερα ο καταλύτης αλλαγών και προσαρμογών σε όλα τα επίπεδα. Μπορεί να μας διδάξει. Και μπορεί να μας σώσει.

Επαναλαμβάνω πάντως και διευκρινίζω πιο πρακτικά: Σαν συνδυασμός αλλά και σαν ολόκληρο Περιφερειακό Συμβούλιο, από όλους δηλαδή τους

Συμβούλους από όλους τους συνδυασμούς (απεχθάνομαι τη λέξη «παράταξη»), θα πασχίσουμε να φέρουμε την ανάπτυξη. Με έργα και με στοχευμένες παρεμβάσεις παντού. Με υποβοηθητικές και υποστηρικτικές ενέργειες, ξανά παντού, και πάλι εξειδικευμένες για κάθε περιοχή, σε κάθε τόπο, ως και σε κάθε πολίτη ξεχωριστά! Τα χρήματα, αν και δε θα είναι όσα τόσα όσα θα θέλαμε, πραγματικά υπάρχουν και είναι σημαντικότατα και διαθέσιμα στη διακριτική ευχέρεια των Περιφερειών. Ας διαλέξουμε οι πολίτες εκείνους που με σύνεση, σεβασμό και αποτελεσματικότητα θα τα διαχειριστούν. Για το καλό αποκλειστικά του τόπου και των πολιτών. Για τίποτα και για κανέναν άλλον.

Ποιες αλήθεια είναι οι προτάσεις σας και με ποια προτεραιότητα για το περιφερειακό διαμέρισμα Δράμας;

Ότι είπα και παραπάνω. Έργα και στοχευμένες, δηλαδή κατάλληλες υποβοηθητικές παρεμβάσεις παντού. Θα αλλάξουμε το τοπίο. Θα γίνει κοσμογονία. Δε μπορώ να σας πω περισσότερα. Ψηφίστε μας και μετά ελάτε να μας ρωτήσετε τι και πως το κάναμε. Αλλά δε θα χρειαστεί να μας ρωτήσετε, γιατί το έργο μας θα το δείτε, θα το βλέπετε. Θα είναι μπροστά σας.

Πως πιστεύετε θα λειτουργήσει το εκλογικό σώμα για το χώρο της Ν.Δ. που στηρίζει την παράταξή σας μέσα και μετά από τις εξελίξεις που καταγράφονται στον πολιτικό κόσμο;

Προσωπικά, όπως καταλαβαίνετε, είμαι έξω από κάθε λογική συσχέτισης της τοπικής Αυτοδιοίκησης με τα κόμματα. Παρόλα αυτά ελπίζω πραγματικά οι Πολίτες να αναλογιστούν την κρισιμότητα των καταστάσεων και να στείλουν στην υπηρεσία των νέων Αυτοδιοικητικών Θεσμών πραγματικά τους άριστους, όχι τους κομματικά και μικροπολιτικά ευνοούμενους, αρεστούς και «τηλεκατευθυνόμενους».

Κυρία Χεριστανίδου, ευχαριστώ εσάς πολύ για τις ερωτήσεις σας και τους αναγνώστες σας για την προσοχή τους. Εύχομαι σε όλους «καλό βόλι», καλή ψήφο! Καλή έξοδο από τα προβλήματα! Και καλή αναγέννηση, Περιφερειακή Αναγέννηση! Για όλους μαζί και για τον καθένα μας ξεχωριστά!